Pozorne szczęście

Ray Bradbury- 451 stopni Fahrenheita

W pewnym mieście żyją tylko szczęśliwi mieszkańcy. Niczego im nie brakuje. Tak myślał też główny bohater- Guy Montag, do momentu usłyszenia pytania: "czy jest pan szczęśliwy?".

Guy jest strażakiem. Jednak w erze ogniotrwałych domów nie zajmuje się gaszeniem pożarów. Nasz bohater zajmuje się unicestwianiem przedmiotów, które nie dość, że mogą być potężną bronią, to też sprawiają, że ludzie mogą popaść w melancholię- książek. Jak reszta mieszkańców uważał się za szczęśliwego człowieka. Spełniał się w pracy, w domu czekała na niego żona. Jenak po usłyszeniu kluczowego pytania zaczął się zastanawiać, czy to szczęście jest prawdziwe. Ludzie, z którymi nie można porozmawiać o niczym konkretnym. Dzieci, które są oddawane przez rodziców do szkół, w których wtłaczane do głowy mają mnóstwo suchych faktów, które uważają za wiedzę. Niewytłumaczona frustracja wyładowywana przez ludzi przez pędzenie w superszybkich samochodach, lub tłuczenie szkła w parkach rozrywki. Żona, która więcej czasu poświęca fikcyjnym postaciom w pokoju telewizyjnym, z którymi odgrywa scenki, lecz nawet po przeczytaniu skryptu nie ma pojęcia o co w nich chodzi. Montag widzi, że szczęście ludzi wynika z braku myślenia, a rząd i media robią wszystko, żeby ludzie do niego szybko nie wrócili. Strażak przestaje czuć się realnie. Wtedy sięga po swój największy skarb- tajemnie podkradane na akcjach książki. Poznaje byłego profesora Fabera, który pomaga mu zrozumieć zapisane słowa.

"[...] Czynnikiem pierwszym, jak powiedziałem, jest wysoka jakość wiedzy o życiu. Czynnikiem drugim: wolny czas, aby ją przetrawić. A czynnik trzeci: to prawo postępowania w myśl tego, czego się nauczymy ze współdziałania dwóch pierwszych czynników."

Montag uświadomiony i przerażony kierunkiem zmierzania świata buntuje się. Zaszczuty pogonią ucieka z miasta.

Cała wizja świata w 451 stopniach Fahrenheita jest przerażająca, ale też niesamowicie realna. Książka mimo niewielkich rozmiarów jest prawdziwą kopalnią przemyśleń na temat tego, że myślenie czyni z nas ludzi, prawdziwych ludzi.